Σχετικά με τη μη αναδρομική αναζήτηση αποδοχών από συνταξιούχους δημοσίων επιχειρήσεων που συνέχισαν να εργάζονται.
“Οι εργαζόμενοι της ΕΡΤ έχουν υποστεί ουκ ολίγα. Κανείς δεν ξεχνά την ομαδική τους απόλυση τον Ιούνιο του 2013, όταν ξαφνικά επιβλήθηκε κατάργηση της δημόσιας επιχείρησης ραδιοτηλεόρασης, παύση εκπομπής σήματος και άμεση διακοπή λειτουργίας της. Μετά από πολλούς και δύσκολους συνδικαλιστικούς, πολιτικούς, θεσμικούς και δικαστικούς αγώνες, επανήλθαν στην εργασία τους το 2015, για να προσπαθήσουν να συνεχίσουν τη ζωή τους και την εργασία τους από εκεί που είχε μείνει. Πολλοί από αυτούς συνταξιοδοτήθηκαν τα επόμενα έτη. Κάποιοι από αυτούς, για να ανταπεξέλθουν στις ανάγκες τους και να στηρίξουν την οικογένειά τους συνέχισαν να εργάζονται, όπως επιτρεπόταν και επιτρέπεται, και μετά τη συνταξιοδότηση. Λαμβάνοντας ασφαλώς μειωμένη σύνταξη. Εργάσθηκαν έτσι για χρόνια και οι περισσότεροι από αυτούς κάποια στιγμή -ιδίως μέσα στην περασμένη διετία- απολύθηκαν εκ νέου από την ΕΡΤ με επίκληση του ότι είχαν συμπληρώσει το όριο ηλικίας συνταξιοδότησης. Όσο εργάζονταν, ενώ ήταν ήδη συνταξιούχοι, τούς καταβαλλόταν από την ΕΡΤ η αμοιβή τους υπολογιζόμενοι βάσει του μισθολογικού κλιμακίου στο οποίο είχαν φθάσει, όπως είναι λογικό και δίκαιο.
Και τότε, κάπου τον Ιούνιο του 2023, κάποιοι θυμήθηκαν ότι οι συνταξιούχοι αυτοί έπρεπε, υποτίθεται, συνεχίζοντας εργαζόμενοι μετά τη συνταξιοδότηση (όχι μόνο να λαμβάνουν μειωμένη σύνταξη αλλά και) να γυρίσουν μισθολογικά στο … εισαγωγικό μισθολογικό κλιμάκιο! Εκείνο δηλ. του νεοπροσληφθέντα, κι ας είχαν δεκαετίες εργασίας και εμπειρίας…! Με αυτό το σκεπτικό, με επίκληση ορισμένης ερμηνείας του νόμου που δεν είχε ακολουθηθεί επί έτη (ιδίως της διάταξης της παρ. 4 (β) του άρθρου 11 του Ν. 4354/2015) και με βάση κάποια διοικητικά έγγραφα (εγκυκλίους κ.λπ.) που κυκλοφόρησαν από το καλοκαίρι του 2023 και μετά, ούτε λίγο ούτε πολύ η ΕΡΤ ζητάει από τους συνταξιούχους αυτούς να τής επιστραφούν (καταβληθούν) τα ποσά που αφορούν στη διαφορά μεταξύ του εισαγωγικού μισθολογικού κλιμακίου και εκείνου στο οποίο βρισκόταν ο συνταξιούχος που συνέχισε να εργάζεται και μάλιστα αναδρομικώς, για όλο το διάστημα (ενίοτε αρκετών ετών) της εργασίας ως συνταξιούχος! Παραβλέποντας ότι ακόμη και εάν ήθελε θεωρηθεί ότι η εν λόγω ερμηνεία είναι ισχυρή (εμείς το αμφισβητούμε) πάντως δεν μπορεί να εφαρμοσθεί και μάλιστα αναδρομικά εις βάρος μισθοσυντήρητων συνταξιούχων οι οποίοι καλόπιστα ελάμβαναν το μισθό που η ΕΡΤ ανεπιφύλακτα τούς κατέβαλε, σταθερά επί έτη και βεβαίως με το τεκμήριο ότι είναι ορθά είναι υπολογισμένες. Στοιχεία που εξάλλου η ΕΡΤ είχε στη διάθεση και κοινοποιούσε σε όλους τους κρατικούς φορείς που την εποπτεύουν και την ελέγχουν και οι οποίοι δεν εντόπισαν κανένα σφάλμα καθ’ όλα αυτά τα έτη.
Η επιβολή μέτρων αναγκαστικής είσπραξης κατά των συνταξιούχων έχει στην ουσία ήδη έχει αρχίσει να εφαρμόζεται, με παρακρατήσεις και συμψηφισμούς μεγάλων ποσών από τους συνταξιούχους αυτούς.
Στο πλαίσιο αυτό, το γραφείο μας προχώρησε σε εκτενή νομική έρευνα και τεκμηρίωση επί του θέματος, με εντολή και δαπάνη της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Συλλόγων Προσωπικού Επιχειρήσεων Ραδιοφωνίας – Τηλεόρασης (ΠΟΣΠΕΡΤ, www.pospert.gr), η οποία έλαβε τη μορφή του από 28.11.2023 υπομνήματος της ΠΟΣΠΕΡΤ προς τους αρμοδίους υπουργούς. Το υπόμνημα αυτό αναδημοσιεύουμε εδώ, με την άδεια της ΠΟΣΠΕΡΤ, καθώς το ζήτημα είναι σημαντικό, αφορά πλήθος ανθρώπων και έχει προκαλέσει όχι μόνο γενικότερο κοινωνικό ενδιαφέρον αλλά και την αγωνία εκείνων που αφού εργάσθηκαν μετά τη συνταξιοδότησή τους με μειωμένη σύνταξη σήμερα έρχονται αντιμέτωποι με σοβαρότατες εις βάρος τους οικονομικές διεκδικήσεις, οι οποίες κατά την άποψή μας δεν έχουν κανένα νομικό έρεισμα.
Από τη μελέτη μας αυτή προκύπτει ότι τόσο βάσει του ελληνικού Συντάγματος, όσο και βάσει της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, και τη σαφή νομολογία των ελληνικών και ευρωπαϊκών Δικαστηρίων, δεν επιτρέπεται σε καμία περίπτωση η διεκδίκηση επιστροφής των επίμαχων ποσών, αποδοχών ανώτερων εκείνων που αντιστοιχούν στο εισαγωγικό μισθολογικό κλιμάκιο, από τους εργαζόμενους συνταξιούχους της ΕΡΤ.”

Απόφαση του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης (τμήμα μείζονος συνθέσεως) της 4ης Ιουλίου 2006.
Διάδικοι: Κωνσταντίνος Αδενέλερ και λοιποί κατά Ελληνικού Οργανισμού Γάλακτος (ΕΛΟΓ).
Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως: Μονομελές Πρωτοδικείο Θεσσαλονίκης – Ελλάς.
Οδηγία 1999/70/ΕΚ
– Ρήτρες 1, στοιχείο β΄, και 5 της συμφωνίας-πλαισίου για την εργασία ορισμένου χρόνου
– Διαδοχικές συμβάσεις εργασίας ορισμένου χρόνου στον δημόσιο τομέα
– Έννοια των “διαδοχικών συμβάσεων” και των “αντικειμενικών λόγων” που δικαιολογούν την ανανέωση των συμβάσεων αυτών
– Μέτρα προς αποφυγή των καταχρήσεων
– Κυρώσεις
– Περιεχόμενο της υποχρεώσεως περί σύμφωνης ερμηνείας.
Υπόθεση C-212/04.
Απόφαση του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης (τρίτο τμήμα) της 23ης Απριλίου 2009.
Διάδικοι: Κυριακή Αγγελιδάκη και λοιποί κατά Οργανισμού Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Ρεθύμνης (C-378/07), Χαρίκλεια Γιαννούδη κατά Δήμου Γεροποτάμου (C-379/07) και Γεώργιος Καραμπουσάνος και Σοφοκλής Μιχόπουλος κατά Δήμου Γεροποτάμου (C-380/07).
Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως: Μονομελές Πρωτοδικείο Ρεθύμνης – Ελλάς.
– Ρήτρες 5 και 8 της συμφωνίας-πλαισίου για την εργασία ορισμένου χρόνου
– Συμβάσεις εργασίας ορισμένου χρόνου στον δημόσιο τομέα
– Πρώτη ή μοναδική σύμβαση
– Διαδοχικές συμβάσεις
– Ισοδύναμο νομοθετικό μέτρο
– Υποβάθμιση του γενικού επιπέδου προστασίας των εργαζομένων
– Μέτρα για την πρόληψη των καταχρήσεων
– Κυρώσεις
– Απόλυτη απαγόρευση μετατροπής των συμβάσεων εργασίας ορισμένου χρόνου σε συμβάσεις αορίστου χρόνου στον δημόσιο τομέα
– Συνέπειες της μη ορθής μεταφοράς μιας οδηγίας στο εσωτερικό δίκαιο
– Ερμηνεία σύμφωνη με την οδηγία.
Συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-378/07 έως C-380/07.
Απόφαση του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης (έβδομο τμήμα) της 11ης Φεβρουαρίου 2021
Διάδικοι: M.Β. κ.λπ. κατά Οργανισμού Τοπικής Αυτοδιοίκησης (O.T.A.) «Δήμος Αγίου Νικολάου»
Αίτηση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Λασιθίου για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως
Προδικαστική παραπομπή – Κοινωνική πολιτική – Οδηγία 1999/70/ΕΚ
– Συμφωνία-πλαίσιο για την εργασία ορισμένου χρόνου που συνήφθη από τη CES, την UNICE και το CEEP
– Ρήτρα 5
– Μέτρα για την πρόληψη των καταχρήσεων από τη χρησιμοποίηση διαδοχικών συμβάσεων ή σχέσεων εργασίας ορισμένου χρόνου
– Συμβάσεις εργασίας ορισμένου χρόνου στον δημόσιο τομέα
– Διαδοχικές συμβάσεις ή παράταση της πρώτης σύμβασης
– Ισοδύναμο νομοθετικό μέτρο – Απόλυτη συνταγματική απαγόρευση της μετατροπής των συμβάσεων εργασίας ορισμένου χρόνου σε αορίστου χρόνου
– Υποχρέωση σύμφωνης ερμηνείας
Υπόθεση C-760/18
Απόφαση Μονομελούς Πρωτοδικείου Λευκάδας 292/2019
Οδηγία 1999/70/ΕΚ
– Συμφωνία-πλαίσιο για την εργασία ορισμένου χρόνου που συνήφθη από τη CES, την UNICE και το CEEP
– Ρήτρα 5
– Μέτρα για την πρόληψη των καταχρήσεων από τη χρησιμοποίηση διαδοχικών συμβάσεων ή σχέσεων εργασίας ορισμένου χρόνου – Συμβάσεις εργασίας ορισμένου χρόνου στον δημόσιο τομέα
– Διαδοχικές συμβάσεις ή παράταση της πρώτης σύμβασης
– Ισοδύναμο νομοθετικό μέτρο
– Απόλυτη συνταγματική απαγόρευση της μετατροπής των συμβάσεων εργασίας ορισμένου χρόνου σε αορίστου χρόνου
– Υποχρέωση σύμφωνης ερμηνείας
– Διαφορετικοί εργοδότες με διάφορες μορφές συμβάσεων ορισμένου χρόνου που υποκρύπτουν σταθερή εργασιακή σχέση με τον ίδιο εργοδότη. Αποτελεσματικότητα παγίων διατάξεων π.δ. 164/2004.
– Υποχρέωση αποτελεσματικής εφαρμογής Οδηγίας
Απόφασης πλήρους Ολομέλειας Αρείου Πάγου 18/2006
Οδηγία 1999/70/ΕΚ
– Συμφωνία-πλαίσιο για την εργασία ορισμένου χρόνου που συνήφθη από τη CES, την UNICE και το CEEP – Ρήτρα 5
– Μέτρα για την πρόληψη των καταχρήσεων από τη χρησιμοποίηση διαδοχικών συμβάσεων ή σχέσεων εργασίας ορισμένου χρόνου
– Συμβάσεις εργασίας ορισμένου χρόνου στον δημόσιο τομέα
– Διαδοχικές συμβάσεις ή παράταση της πρώτης σύμβασης
– Μία μόνο σύμβαση
– Ισοδύναμο νομοθετικό μέτρο – άρθρο 8 Ν. 2112/1920
– Ζητήματα εθνικού συνταγματικού δικαίου
– Συμφωνία-πλαίσιο για την εργασία ορισμένου χρόνου που συνήφθη από τη CES, την UNICE και το CEEP
– Ρήτρα 5
– Μέτρα για την πρόληψη των καταχρήσεων από τη χρησιμοποίηση διαδοχικών συμβάσεων ή σχέσεων εργασίας ορισμένου χρόνου
– Συμβάσεις εργασίας ορισμένου χρόνου στον δημόσιο τομέα – Διαδοχικές συμβάσεις ή παράταση της πρώτης σύμβασης
– Ισοδύναμο νομοθετικό μέτρο – άρθρο 8 Ν. 2112/1920
– Ζητήματα εθνικού συνταγματικού δικαίου